Dag 33-35

Zaterdag 2 juni
Om half tien vertrokken we uit Góis en om één uur stonden we helemaal klaar op camping Canidelo, net ten zuiden van Porto, zo’n 160 km rijden verderop. Maar dat had wel wat voeten in de aarde gehad…..

Onderweg was het afwisselend zonnig en bewolkt. De eerste 25 km ging het over kleine bergwegen, ten noorden van Coimbra. Hier en daar zijn we gestopt om foto’s te maken van de verwoestingen die de branden van vorig jaar hebben aangericht in dit gebied. Gisteren was ik vergeten om daar over te schrijven, maar het is heel erg geweest in grote delen van noordelijk Portugal met bosbranden. Ineke en Siebren hebben ook moeten vluchten. Hun huis is gespaard gebleven, maar de tuin was verbrand en waar je ook keek bij hen: allemaal verbrande bomen. De elektra die buiten was aangelegd, allemaal verbrand/gesmolten. Honderden vierkante kilometers zijn verwoest en meer dan 100 mensen zijn daarbij om het leven gekomen. Siebren vertelde dat het de snelheid was waarmee het vuur zich verplaatste en het gebrul van de vlammen, waar je kippenvel van kreeg. En dan te bedenken dat veel van die branden zijn aangestoken. Op de foto’s die ik heb geplaatst zie je een klein beetje hoe het er nu uitziet.
Terug naar vandaag. Na de tolweg kwamen we vlakbij de camping op een rotonde. Volgens de navigatie moest ik de eerste afslag hebben, volgens Wil kon dat niet, maar waar luister je dan als chauffeur naar…… Afijn, die eerste afslag bleek helemaal fout ontdekte ik na 10 meter. Een zo’n smalle weg en krappe bocht dat ik bijna klem zat. Dus stoppen, Wil uitstappen om aanwijzingen te geven en ik proberen achteruit te rijden, terug naar het (drukke) rotonde. Gelukkig was er een hulpvaardige Portugees, die het verkeer tegenhield waardoor ik héél voorzichtig achteruit kon, wat wonderwel in één keer slaagde. De beste man is ons toen helemaal voorgereden, tot aan de ingang van de camping toe! Super!! De les is natuurlijk: luister eerder naar je echtgenote…..
De camping zelf is niet bijzonder, maar we hebben een ruime plek en met wat goede wil kun je de oceaan zien.
Na de lunch zijn we op de vouwfietsjes gestapt en over het fietspad pal langs de kust naar de jachthaven gefietst en daarna de andere kant op naar de supermarkt voor boodschappen. Heerlijk zonnig nog, maar wel fris door de noordenwind. Eind van de middag kwam er bewolking opzetten en na de afwas zijn we naar binnen gegaan.
Morgen met de bus de stad in.

Zondag 3 juni
Vannacht heeft het wat geregend. Niets van gemerkt want prima geslapen. Maar snel ging de zon schijnen en daar hebben we veel plezier van gehad. Na de lunch zijn we naar de stad Porto gegaan met de bus. Die reed door de buitenwijk aan de zuidkant van de rivier de Douro, soms door hele smalle straatjes waarbij je de muren van de huizen aan kon raken. En dan ook nog eens met een behoorlijk gangetje.
Van de eindhalte eerst door de wijk Ribeira, het oude centrum, waar we o.a. de kathedraal bezochten (viel wat tegen) en het oude station met z’n prachtige tegeltableaus in de hal.
Regelmatig hebben we een terrasje bezocht om wat te drinken of te eten, maar vooral om de benen rust te geven en niet te lang door te gaan met lopen en slenteren. Die les hadden we wel geleerd! Over één van de bruggen over de Douro kon je op het bovenste deel lopen, wat een prachtig uitzicht gaf over de stad. Je moest dan wel eerst de hoogte in, maar er was een soort kabelcabinelift die je omhoog bracht. We hebben daar maar gebruik van gemaakt; eerder op de middag hadden we de trappen gedaan…….. pfffffff.
Er waren redelijk wat straatmuzikanten, levende standbeelden, een acrobatengroep en daklozen. Om half acht hadden we de bus terug.

Maandag 4 juni                                                                                                  
Vanmorgen met een vroege bus mee. Terwijl we stonden te wachten begon het al te regenen en bijna de hele rit regende het uit een grijze lucht. Maar zie, vlak voor we uitstapten stopte de regen en zodra we de bus uit waren begon de zon te schijnen. Over mazzel gesproken…..
Eerst naar een ticketoffice om kaartjes te kopen voor de Yellow Bus, één van de drie verschillende busmaatschappijen die hop on hop off kaartjes verkochten voor een sightseeing door de stad. We hadden een combinatiekaart met een bezoek aan een porthuis, waar diverse soorten port gemaakt worden: White, Tawny en Ruby port.
Eerst hebben we in een moderne zaak cappuccino gedronken met een plaatselijk gebak erbij. De cappuccino was echt super, nog niet eerder in deze vakantie zo’n voortreffelijke kop gedronken. Het gebak lekker, maar mierzoet. Daarna eerst de paarse lijn gereden, wat ruim 1½ uur duurde, maar een goede indruk van centrum en buitenwijk gaf. Wat ons nu weer heel sterk opviel was de hoeveelheid verkrotte leegstaande huizen die je overal ziet. Niet te geloven dat die niet afgebroken worden of opgeknapt. Vervolgens geluncht (de sangria was heerlijk) en toen naar de halte van de Yellow bus gelopen. In één van de smalle straatjes waar we liepen kwam plotseling iets naar beneden aan een touw. Het bleek een houder met zelfgemaakte kaarten te zijn die je kon kopen. Je mocht zelf de waarde bepalen en dat dan betalen door geld in de plastic hoes te doen. Naar boven kijkend was 20 meter hoger een hoofd te zien die al roepend bedankte en de hele handel weer omhoog trok. Kostelijk!
Daarna de oranje lijn gepakt. Bijna aan het einde hiervan uitgestapt en naar het porthuis gelopen. Daar mochten we de 3 basissoorten proeven en kregen we een korte rondleiding. Heel interessant en indrukwekkend.
Hierna zijn we naar de dichtst bij zijnde bushalte gelopen voor de bus naar de camping. De eerste bus die we hadden kunnen nemen was helemaal vol en reed door. De volgende kwam een poosje later en daar was ruimte genoeg gelukkig. Al met al weer een geslaagde dag. Morgen weer verkassen, terug naar Spanje.